Ο Νίκος Πολιτάκος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα στους Αμπελόκηπους.
Από τις πρώτες του εμπειρίες σε κουζίνες που εργάστηκε ήταν το Egomio στη Γλυφάδα και έπειτα το Tutti a tavola.
Στη συνέχεια δούλεψε δίπλα στον Chef Stefano Rossi στο O & B Boutique Hotel και στο Ελαιών Loft σαν Sous Chef δίπλα στον βραβευμένο Chef Jean-Yves Carattoni.
Για αρκετά χρόνια απασχολήθηκε ως Private Chef σε Yacht μαγειρεύοντας για πολύ υψηλά πρόσωπα. Ένα ταξίδι στο Λονδίνο στάθηκε η αφορμή και του κίνησε την περιέργεια για την Ιαπωνική κουζίνα που όπως αναφέρει, από πάντα του άρεσε. Είχε την τύχη να δουλέψει στο εστιατόριο Kiku όπου και έμαθε τις βάσεις της Ιαπωνικής κουζίνας.
Η αγάπη του για την Ιαπωνική κουζίνα τον οδήγησε στην Ιαπωνία και την Αγγλία προσπαθώντας να αποκομίσει όσα περισσότερα μπορούσε και κυρίως να βρει τρόπους να πετύχει το πάντρεμα της Ιαπωνικής με την Ελληνική κουζίνα. Ένα συνδυασμό που θεώρησε ότι μπορεί να πετύχει καθώς η Ελλάδα όπως πιστεύει, διαθέτει από τα καλύτερα θαλασσινά στον κόσμο.
Από τον Νοέμβριο του 2018 έχει αναλάβει σαν Head Chef το Ιαπωνικό “Kinjo Japanese Restobar” στα Βριλήσσια σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία καθώς έχει παντρέψει Ιαπωνικά και Ελληνικά στοιχεία στο μενού του.
Πλέον είναι Head Chef στο εστιατόριο SENTA japanese restaurant.
Επιμέλεια συνέντευξης: Εύα Φιλιπποπούλου
1. Πώς επέλεξες το δρόμο της μαγειρικής και ποια είναι η μέχρι τώρα πορεία του
στο χώρο της μαγειρικής τέχνης;
Από μικρός έβλεπα τη γιαγιά μου και τη μαμά μου να μαγειρεύουν και για κάποιο λόγο που άρεσε!
Έφτιαξα την πρώτη ομελέτα μου στην έκτη δημοτικού η οποία είχε τραγική αποτυχία αλλά μου είχε κάτσει να την κάνω όπως η μητέρα μου!
Όταν τέλειωσα το σχολείο σκεφτόμουν ότι κάτι έπρεπε να κάνω και έλεγα θα γίνω η αθλητικογράφος η μάγειρας.
Πώς θα περιέγραφες τη μαγειρική σου σαν πελάτης;
Σχετικά άγνωστη και διαφορετική σε σχέση με ότι έχουμε συνηθίσει να τρώμε σε ιαπωνικά εστιατόρια.
Είναι σκληρός ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε συναδέλφους;
Υπάρχει ένα υλικό στην ιαπωνική κουζίνα το οποίο είναι και από τα πιο βασικά της και λέγεται Katsuobushi και είναι αποξηραμένη παλαμίδα...το συγκεκριμένο λοιπόν είναι στο World Guiness Record ως το πιο σκληρό φαγώσιμο υλικό στον κόσμο
Οπότε καταλαβαίνεις...αλλά αυτό μας κάνει να εξελισσόμαστε και να γινόμαστε καλύτεροι!
Μιας και στον χώρος της κουζίνας υπάρχει ιεραρχία, πως διαχειρίζεται ένας καλός σεφ τους υφιστάμενους του;
Πρέπει να είμαστε και λίγο ψυχολόγοι σε αυτό που κάνουμε.
Όταν έχεις να κάνεις με τόσους διαφορετικούς χαρακτήρες σε μια κουζίνα πρέπει να ψυχολογείς τον κάθε υφιστάμενο αλλά πάντα να είσαι δίκαιος και να κερδίζεις τον σεβασμό τους...να τους κάνεις να θέλουν να δουλεύουν για εσένα αλλά να δουλεύεις και εσύ για αυτούς...αλλιώς πάπαλα!
Ποια είναι η πιο δύσκολη στιγμή στη δουλειά σου;
Όταν φεύγω από την κουζίνα!
Που μεγάλωσες;
Στους Αμπελόκηπους
Υπάρχει κάποιος σεφ τον οποίο θαυμάζεις και γιατί;
Ο Jiro Ono.
Σεφ Θρύλος της Ιαπωνίας 96 χρονών
Γιατί όταν ανοίξεις ένα λεξικό στη λέξη “εμπειρία” θα δεις τη φωτογραφία του.
Ποιο πιάτο θα προόριζες σε κάποιον σεφ που θαυμάζεις;
Το “Katsuo no tataki”
Ένα παραδοσιακό πιάτο της Ιαπωνίας που είναι παλαμίδα ψημένη Tataki σε άχυρο
Ποιοι είναι στόχοι σου για το 2022;
Να μαγειρεύω καλύτερα από το 21
Ποια είναι η γνώμη σου για τα ελληνικά reality μαγειρικής; Θα μπορούσες να
συμμετέχεις ως κριτής σε κάποια από αυτά ή να αναλάβεις μια τέτοια εκπομπή
μαγειρεύοντας στο πλατό ενός ψυχαγωγικού προγράμματος;
Ναι αλλά μέχρι εκεί
Κριτής? Θα είχε φάση
Aυτό το διάστημα που σε βρίσκουμε;
Αυτό το διάστημα είμαι στο Senta Japanese του Ομίλου Δειπνοσοφιστηριον το οποίο άνοιξε το Νοέμβριο του 21 στη Στοά Σπυρομηλιου στο κέντρο της Αθήνας και συνεχίζω βέβαια και στο αγαπημένο μου Kinjo Japanese Restobar στα Βριλήσσια
Με μια πρόταση, πως θα χαρακτήριζες την μαγειρική;
Θα τη χαρακτηρίσω με λέξεις.
Ζωή, Υγειά, Ψυχαγωγία, Χαρά
Oι Έλληνες πιστεύεις πως έχουν γαστρονομική παιδεία;
Οι Έλληνες μάγειρες πιστεύω πως ναι!!!
Και πολύ μάλιστα.
Δεν είναι η πλειοψηφία ακόμα άλλα γίνονται πάρα πολύ κάλες κινήσεις από πολλούς ανάδελφους και ανεβαίνει το επίπεδο.
Όσο άφορα τον κόσμο και εκεί θα πω το ίδιο, άλλα εμείς εδώ είμαστε ώστε να τους την δώσουμε απλόχερα...αρκεί να φεύγουν λίγο οι παρωπίδες και οι φοβίες
Σε τι φάση σε βρίσκουμε αυτό το διάστημα;
Σε “Είναι φάση το αγόρι” όπως έλεγε και η Ρένα Παγκράτη.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο σου όνειρο που θέλεις πολύ να πραγματοποιηθεί;
Ένα τραπέζι στον ένα και μοναδικό μουσικό ήρωα από τα παιδικά μου χρόνια μέχρι και σήμερα “Bruce Springsteen” καθώς και σε θρύλους της αγαπημένης μου Λίβερπουλ “Gerard, Dalglish, Rush, Salah”
 |
|
Comments
Post a Comment